Categories
Geschiedenis Wetenschap

Mount St. Helens

Dit weekend is het 33 jaar geleden dat de vulkaan Mount St. Helens uitbarstte.

De uitbarsting is de grootste in de Verenigde Staten in de recente geschiedenis en kostte aan 57 mensen het leven. Dat getal had veel hoger kunnen liggen. Veel houthakkerskampen in de directe omgeving waren niet bemand, omdat het een zondag was.

In de aanloop naar de uitbarsting waren er wel al tekenen dat er iets te gebeuren stond. Vanaf halverwege maart werd er een groot aantal aardbevingen gemeten, het eerste teken van vulkanische activiteit in de omgeving sinds 130 jaar. Vulkanologen lieten daarop het gebied direct rond de vulkaan afsluiten. Achteraf bleek dat gebied te klein, omdat ze er van uit gingen dat als de vulkaan zou uitbarsten het dan recht omhoog zou zijn, net als de vulkanen in Hawaï waar ze ervaring mee hadden.

De dag voor de uitbarsting genomen vanaf de observatiepost van Harry Glicken (eigendom  U.S. Geological Survey)
De dag voor de uitbarsting genomen vanaf de observatiepost van Harry Glicken (eigendom U.S. Geological Survey)

Waar bijna niemand echter rekening mee hield, is dat deze vulkaan uiteindelijk aan de zijkant zou ontploffen. Op 18 mei 1980 ontstond er een grote aardbeving aan de noordzijde, waarop er een enorme aardverschuiving ontstond. De aardverschuiving zorgde ervoor dat de druk aan de zijkant van de vulkaan te laag werd en de magma een weg zocht door de rotsen heen.

De eerste die de uitbarsting meldde was David Johnston, een vulkanoloog die op een observatiepost aan de noordzijde op 10 kilometer van de vulkaan zat. Dat was ook het laatste wat hij deed. Ongeveer een minuut na de aardbeving nam hij via de radio contact op met de woorden: “Vancouver, Vancouver, dit is ‘m!!”. Hierna viel het signaal uit. Een medeslachtoffer dat een stuk noordelijker zat meldde, “ehm, heren, de camper en de auto ten zuiden van me zijn helemaal bedekt en het gaat me ook te pakken krijgen”. Beide slachtoffers zijn nooit gevonden.

Eigenlijk was het helemaal niet de bedoeling dat David Johnston op de observatiepost zou zitten. De 2 weken voor de uitbarsting zat Harry Glicken er. Maar precies op de dag van de uitbarsting had hij een afspraak aan een universiteit, waardoor hij die dag niet kon. Elf jaar lang heeft hij zich schuldig hierover gevoeld, totdat hij zelf omkwam bij een vulkaanuitbarsting in Japan. Eind goed al goed.

4 maanden na de uitbarsting, genomen vanaf dezelfde plek door Harry Glicken (eigendom van de  U.S. Geological Survey)
4 maanden na de uitbarsting, genomen vanaf dezelfde plek door Harry Glicken (eigendom van de U.S. Geological Survey)
Categories
Geschiedenis

John Sedgwick

Naast de godfather van de bakkebaard, Ambrose Burnside, heeft de Amerikaanse Burgeroorlog nog een hoop andere kleurrijke figuren opgeleverd; John Sedgwick bijvoorbeeld. Hij begon als een kolonel aan de kant van de Unie, maar wist zichzelf te onderscheiden en klom uiteindelijk op tot generaal-majoor.

Om nou te zeggen dat alles soepel liep voor uncle John, zoals zijn manschappen hem noemden, is niet geheel correct. Voor hij echt in actie kwam, moest hij eerst genezen van zijn cholera. Daarna raakte hij bij verschillende veldslagen gewond, wat hem telkens weer een tijdje uit het strijdveld hield.

Je zou denken dat hij daardoor wel vertrouwen zou hebben in de vaardigheden van zijn tegenstanders, maar niets daarvan. Zijn korps en hij waren de frontlijnen aan het verkennen om te bepalen waar eventuele artillerie geplaatst moest worden, toen ze door scherpschutters van zo’n 900 meter afstand onder vuur genomen werden. Zijn officieren en de artilleriesoldaten doken weg voor de schoten.

Sedgwick bleef gewoon openlijk rondlopen, “Wat? Wegduiken voor wat schoten? Wat gaan jullie doen als ze over de hele linie gaan vuren?”
Zijn mannen waren beschaamd, maar bleven toch wegduiken.
“Ik schaam me voor jullie, zo wegduiken. Ze zouden nog geen olifant kunnen raken op deze afstand!”

Enkele seconden later klonk een schot en viel hij neer met een kogelgat onder zijn linkeroog.

Misschien dapperder dan goed voor hem was, maar check die baard!
Misschien dapperder dan goed voor hem was, maar check die baard!