Onlangs overleed in Japan op 91-jarige leeftijd Hiroo Onoda. Onoda was de laatste overblijver van een groepje van vier Japanse soldaten, dat in 1945 op de Filipijnen niet helemaal mee had gekregen, dat de Tweede Wereldoorlog was geëindigd. Onoda en z’n makkers belaagden dus de lokale bevolking jarenlang vanuit de jungle met een soort mini-guerrilla. Berichten dat de oorlog was verloren door Japan deden ze af als propaganda, maar in 1950 stapte een van z’n kameraden uit de jungle om terug naar Japan te keren. De rest van de groep verstopte zich nog beter, immers de vijand wist nu ongeveer hun positie. Om aan eten te komen, overvielen ze af en toe lokale boeren en raakten daarbij ook wel eens verwikkeld in vuurgevechten. In 1954 werd zo één van zijn collega’s doodgeschoten en in 1972 de ander.
Pas in 1974 kreeg een jonge Japanse backpacker het voor elkaar om in contact te komen met Onoda. Die gaf aan, dat hij niet geloofde dat de oorlog was afgelopen en dat hij alleen op bevel van z’n directe commandant zich over zou geven. De student vertrok naar Japan waar al snel Onoda’s oude superieur gevonden was. Deze werd naar de Filipijnen gevlogen alwaar Onoda eindelijk zich officieel overgaf. Voordat hij zich overgaf, verleende president Marcos van de Filipijnen hem nog snel even gratie voor de circa 30 mensen die hij had vermoord tijdens z’n privéguerrilla. Marcos, die zelf al tijdens z’n studie z’n eerste moord pleegde, vond het waarschijnlijk een mooie publiciteitsstunt en wat maakt een moord meer of minder nou uit?
Onoda was niet de eerste die niet geloofde, dat een oorlog toch echt over was. Op 6 april 1814 nam Napoleon afstand van de Franse troon nadat Parijs gevallen was. Op dat moment werd Delfzijl belegerd door de Pruisen en Engelsen. De Franse aanvoerder weigerde echter te geloven dat Napoleon verloren had en gaf zich niet over. Pas anderhalve maand nadat Napoleon was verbannen naar Elba, konden de Fransen overtuigd worden van Napoleons nederlaag. Als ze iets langer hadden gewacht dan had Napoleon alvast een steunpunt gehad in Nederland bij zijn ontsnapping van Elba.
Alhoewel het dus al eerder was voortgekomen, is het weigeren om het eind van een oorlog te erkennen een typisch Filipijns fenomeen. In 1899 was er tijdens het beleg van Baler op 225 kilometer van Manilla namelijk ook al een groepje soldaten geweest, dat niet geloofde dat de oorlog over was. In dit geval ging het om Spanjaarden, die tijdens de Filipijnse onafhankelijkheidsoorlog er nog een half jaartje aan vast wisten te breien en niet geloofden dat de Filipijnen uiteindelijk gewonnen hadden.