Wij Nederlanders houden van klagen. Over de overheid en politiek bijvoorbeeld. Waarom zijn ze toen ze gas ontdekten bij Slochteren bijvoorbeeld niet een enorm beleggingsfonds met de opbrengsten gestart? Dan waren we nu allemaal rijk en hadden we een gratis Tesla van de overheid voor de deur staan.
Dat is natuurlijk achteraf makkelijk praten. Het is voor politici namelijk best moeilijk om voor de echt lange termijn te plannen. Dan moeten ze ze zich namelijk afsluiten voor de waan van de dag en een consistente toekomstvisie vormen. Trivipedia heeft zelf ook geen idee waar we over 30 jaar mee bezig zijn.
Eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat met de Deltawerken en de Afsluitdijk er in Nederland ook echt wel projecten zijn voltooid die tientallen jaren van te voren gepland zijn. Dat er soms een watersnoodramp voor nodig is vergeten we dan even.
Zweedse toekomstplannen
Bovendien loont het ook niet altijd om zo ver in de toekomst te plannen. Daar kwam Zweden in de jaren 70 van de vorige eeuw pijnlijk achter.
In 1830 besloot de Zweedse marine namelijk met een vooruitziende blik om op een eiland in een meer een bos aan te leggen van maar liefst 300.000 eiken. Om ervoor te zorgen dat ze extra lang zouden worden plantten ze tussen de eiken andere boomsoorten zodat de eiken recht omhoog naar de zon zouden groeien. Zo verzekerden ze zich van extra lange eiken, waar ze weer extra lange en rechte planken van konden maken.
Een paar decennia na de Napoleontische oorlogen leek dit een prima idee. Zweden zou zo nooit afhankelijk worden van buitenlands hout voor haar oorlogsschepen. Dat het pakweg 150 jaar zou duren voordat de bomen klaar waren om gekapt te worden was geen probleem. De marine uit de toekomst zou de Zweedse plannenmakers erg dankbaar zijn voor deze prachtige grondstof voor de marine van 1980.
Waar de 19e eeuwse Zweden niet op hadden gerekend was de enorme vooruitgang qua scheepsbouw technieken die zich in de tussentijd heeft voortgedaan en waardoor al dat hout niks meer waard is voor de marine. Die zijn inmiddels overgestapt op achtereenvolgens ijzer, staal en wie weet welke materialen in de toekomst.
Toen het bos klaar was om er een zeilvloot van te maken heeft de Zweedse marine dan ook vriendelijk bedankt en aangegeven dat ze inmiddels een redelijk vertrouwen hadden in metalen scheepsrompen.
Zo zie je maar, een vooruitziende blik levert lang niet altijd wat op.
