Vandaag een verhaal over Lord Cochrane, Spaanse moed en beursmanipulatie
Lord Cochrane was een Schotse officier bij de Britse marine. Hij kwam uit een militaire familie, die ervoor zorgde dat hij vanaf 5-jarige leeftijd ingeschreven stond bij de bemanning van verschillende marineschepen. Dit illegale gebruik zorgde ervoor dat hij, toen hij eenmaal op 17-jarige leeftijd echt bij de marine ging, zeer snel promotie kreeg vanwege zijn vele zogenaamde dienstjaren. Na 7 jaar dienst kreeg hij het bevel over de sloep de HMS Speedy, waarmee hij in de Middellandse zee huishield. In de 13 maanden dat hij er rondvoer, overwon hij maar liefst 53 schepen van de Fransen en Spanjaarden.
Zijn indrukwekkendste prestatie was zijn overwinning op het Spaanse fregat El Gamo. Op 6 mei 1801 ontdekte Cochrane dit fregat in de buurt van Barcelona. De Gamo, die veel groter was, zes keer zo veel man aan boord had en meer dan twee keer zo veel kanonnen, leek een paar maatjes te groot voor de Speedy. Toch gaf Lord Cochrane het bevel om aan te vallen. Door wat listige trucs, zoals het hijsen van de Amerikaanse vlag in plaats van de Britse, wist hij dichtbij genoeg te komen om de Gamo een volle laag kanonvuur te geven. Hierbij legde de Spaanse kapitein het loodje, maar de Speedy bevond zich nog steeds in een benarde situatie. Gelukkig voor Cochrane en zijn mannen lagen de schepen inmiddels tegen elkaar aan en stonden de kanonnen van de Gamo te hoog gericht om de bemanning of de scheepsromp te raken. De Spaanse vervanger van de kapitein gaf hierop het bevel de Speedy te enteren en de Britten een lesje te leren. Als dit gelukt was dan was Cochrane ongetwijfeld met zijn bemanning gevangen genomen.Op het moment dat de Spanjaarden echter wilden enteren voer de Speedy weg bij de Gamo en werden de klaar staande Spanjolen en masse met musketvuur en kanonnen bestookt.
Nu besloot Cochrane tenslotte zelf de Spanjaarden te enteren. Van de 54 man op de Speedy enterden 53 de Gamo, waar een fel gevecht uitbrak. De Spanjaarden waren nog steeds met 5 keer zo veel man en Cochrane en z’n mannen stonden op het punt om de strijd te verliezen. Op dat moment schreeuwde Cochrane naar de scheepsdokter, die als enige op de Speedy was achtergebleven, dat hij de volgende 50 man moest sturen. Tegelijkertijd gaf hij enkele mannen bevel de Spaanse vlag te strijken. Toen de Spaanse bemanning zag dat hun vlag naar beneden ging en er schijnbaar nog meer Britten aankwamen, gingen ze er vanuit dat hun officieren zich hadden overgegeven en legden ze hun wapens neer.
De Spaanse officier die de kapitein verving drong bij Cochrane aan, dat die hem een certificaat zou geven waarin hij aangaf dat de Spanjaard zich dapper had gedragen, ondanks zijn verlies van 319 man tegen 54. Cochrane was de beroerdste niet en schreef hierop een brief waarin hij zei dat de officier zich als “een echte Spanjaard” had gedragen. Later bleek de officier met hulp van de brief voor zichzelf een promotie had geregeld, dit leidde uiteraard tot de nodige hilariteit bij Cochrane.
Enkele maanden later werd Cochrane zelf gevangen genomen door een Frans squadron en bracht hij een tijdje door in Franse krijgsgevangenschap. Nadat hij echter geruild werd tegen een Franse officier diende hij met groot succes op grotere schepen.
In 1814 werd hij echter oneervol ontslagen, nadat ontdekt werd dat hij het gerucht had verspreid dat Napoleon was omgekomen. De aandelenmarkt schoot hierop meteen omhoog en Cochrane verkocht voor meer dan 100.000 pond aandelen, die hij nog maar een maand van tevoren gekocht had. Nadat het bedrog uitkwam, werd hij veroordeeld tot een jaar gevangenschap en een boete van duizend pond. De grootste vernedering kwam echter toen hem zijn adellijke titel werd afgenomen en de banier met zijn wapen uit Westminster Abbey werd geschopt.
Als een echte Spanjaard vluchtte hij het land uit en hielp maar liefst 3 landen bij hun onafhankelijkheidsstrijd. Voor Chili, Brazilië en Griekenland hielp hij de marine opzetten en behaalde hij overwinningen op hun kolonisators, wat vooral bij Chili natuurlijk een makkie was. De Spaanse marine wist niet hoe snel ze er vandoor moest gaan, als ze ook maar een glimp van het schip van Cochrane opving…
Uiteindelijk keerde Cochrane terug in Groot Brittannië waar de publieke opinie met terugwerkende kracht een held van hem had gemaakt. Hij schopte het zelfs tot admiraal en was de inspiratie voor de boeken over Horatio Hornblower.
