Liechtenstein is een van de weinige landen zonder leger. Dat werd in 1866 afgeschaft nadat het richting Italie was gestuurd met 80 man, maar terugkwam met 81 soldaten. Onderweg hadden ze een Italiaanse ‘vriend’ opgedaan. De prins van Liechtenstein werd vervolgens door het parlement gedwongen om het leger af te schaffen. Waarschijnlijk omdat ze bang waren dat het leger vaker vriendjes uit het buitenland mee zou nemen.
Dat Liechtenstein geen leger meer heeft is misschien maar goed ook. Toen 170 Zwitserse soldaten in 2007 tijdens een oefening verdwaalden en Liechtenstein binnenwandelden was er in ieder geval niemand die ze er met geweld weer uitgooide, wat Zwitserland de gelegenheid gaf gewoon netjes haar excuses aan te bieden voor de abusievelijke invasie.
Voor de enige familie ter wereld die naamgever is van een land* is het wel zuur dat het parlement je leger afschaft. Gelukkig kan de familie Liechtenstein er wel prat op gaan dat ze het enige erfelijke staatshoofd in Europa leveren dat naar believen de regering of het parlement naar huis kan sturen.
Dat is pas mogelijk sinds de grondwetswijziging van 2003, die met 64 procent van de stemmen werd aangenomen nadat prins Hans Adam II had gedreigd anders in Oostenrijk te gaan wonen.Dat dit geen loos argument was blijkt wel uit het feit dat de Liechtensteins de eerste 100 jaar nadat ze het prinsdom hadden bemachtigd geen voet in het bergstaatje gezet hebben. Ze prefereerden hun paleis in Wenen.
*Er zijn wel personen die hun naam aan een land gaven, zoals bijvoorbeeld stadhouder Maurits van Nassau, de zoon van Willem van Oranje, die zijn naam gaf aan het eilandstaatje Mauritius, dat door Hollanders ontdekt werd. Maurits’ tegenstrever in de 80-jarige oorlog, Filips de tweede van Spanje gaf zijn naam dan weer aan een wat groter eilandenrijk, de Filipijnen.
