Door de eeuwen heen zijn er flink wat bijbelvertalingen verschenen. Tot aan het eind van de middeleeuwen las men de bijbel eigenlijk alleen in het Latijn, wat er voor zorgde dat de meeste mensen, die geen Latijn kenden, afhankelijk waren van de geestelijkheid voor de uitleg van Hem op de wolk z’n woord. Wat betreft de katholieke kerk was dit een prima situatie. Immers de kerk had het monopolie op de interpretatie en niemand zou het in z’n hoofd halen daar vragen bij te stellen.
Langzamerhand verschenen er echter lieden die (oh gruwel) de bijbel in de lokale talen wilden vertalen. De makkelijkste oplossing was natuurlijk dit verbieden en de aanstichters op de brandstapel te gooien. Helaas werd de boekdrukkunst uitgevonden en werd het verspreiden van boeken ineens een stuk makkelijker.
William Tyndale maakte hier goed gebruik van door de bijbel in het (oud)-engels te vertalen en te verspreiden. Dit moest hij wel doen vanuit het continent, want in Engeland was hij niet meer welkom. Zo gezegd, zo gedaan en er begon een stroom Engelse bijbels richting Engeland op gang te komen. William verdiende hier een mooie semi-legale boterham mee en zou raar hebben opgekeken als hij had geweten wie z’n bijbels kochten en wat ze er mee deden. Wat bleek namelijk? De Engelse geestelijkheid kocht al z’n bijbels op en stak ze in de fik om te voorkomen dat het volk er mee in aanraking kwam
Net als platenmaatschappijen in de 21-ste eeuw niet snappen hoe muziek via internet werkt, begreep de geestelijkheid in de 16e eeuw aanvankelijk niet dat je door boeken te drukken een onuitputtelijke voorraad kon maken. Na enige tijd ging er echter een lichtje branden en besloten ze om dan William Tyndale zelf maar aan te pakken. Zoals tegenwoordig de platenmaatschappijen BREIN hebben om kopieerders aan te pakken had de kerk in de 16e eeuw de inquisitie om het vuile werk op te knappen. Nadat er vanuit Engeland een klacht was gestuurd naar Brussel, waar William woonde, werd hij daar opgepakt door de inquisitie. Onderstaand plaatje geeft aan hoe dat toentertijd in z’n werk ging.
