Categories
Geschiedenis

De vuurtoren van Henry Winstanley en de storm van 1703

Op 27 november 1703 raasde er een enorme storm over het Engelse kanaal. Tijdens deze storm, die achteraf vergelijkbaar bleek met een Amerikaanse orkaan van de tweede categorie, leed een aanzienlijk deel van de Engelse vloot schipbreuk bij de zandbank Goodwin Sands, iets ten Noord-Oosten van Dover. In totaal kwamen er deze nacht meer dan 8000 zeelui om.

Een van de schepen die niet verging werd die nacht van Harwich naar Gothenburg in Zweden geblazen, terwijl een schip dat voor anker lag in een rivier in Cornwall 400 kilometer verder gevonden werd op the Isle of Wight.

Terwijl heel Engeland een veilig heenkomen zocht was er een man supertevreden met de storm: Henry Winstanley, de architect van de eerste vuurtoren bij de Eddystone Rocks. Henry was min of meer toevallig op het idee gekomen om de buitengaatse vuurtoren te bouwen nadat hij als koopman 2 schepen verloor op de Eddystone rocks, een verzameling gevaarlijke rotsen nabij Plymouth.

Hier stond de vuurtoren er nog vrolijk bij...
Hier stond de vuurtoren er nog vrolijk bij…

4 jaar voor de storm was Henry met hulp van de Engelse admiraliteit begonnen aan een achtkantige toren. Halverwege de constructie werd hij gevangen genomen door een Franse kaperkapitein die Winstanley meenam als cadeau voor Lodewijk de 14e. Die stuurde Henry echter prompt terug naar Engeland. Lodewijk was naar eigen zeggen namelijk wel verwikkeld in een oorlog met Engeland, maar niet met de menselijkheid.

Toen de vuurtoren af was was Winstanley zo trots dat hij aan iedereen die het maar horen wilde vertelde dat hij hoopte bij de zwaarste storm die er was op de vuurtoren te zijn. Deze was namelijk “onverwoestbaar”. Bijna even onverwoestbaar als de Titanic zouden we nu zeggen..

En zo geschiedde. Op de avond van de grote storm van 1703 was Henry met 5 anderen wat reparaties aan het uitvoeren aan de toren. Terwijl Henry bezig was met het licht op de toren beukten er enorme golven op de toren, die er voor zorgden dat de boel instortte.

Henry’s lichaam is nooit gevonden, maar we kunnen er van uit gaan dat hij terwijl de toren naar beneden kwam troost vond bij de gedachte dat er sinds de oplevering van de toren geen schip meer in de buurt was vergaan.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *